Зерне плачу рунее...

Яшчэ не ацэнена
                                    Хто з плачу нясе насенне,
                                    вернецца з радасцю,
                                    несучы снапы свае.
                                                         Псальм 125:6

Зерне плачу рунее,
Каб спела
Зазвінець смелаю збажыной.
Толькі тое,
Што доўга зімела,
Не нацешыцца доўга вясной.

I на памяці поля снапамі
Засмяецца ўраджай,
Як багач.
Покуль густа снягі не напалі,
След вятроў даганяціме плач.

I савецьме дакука савою,
Што аблётала гнёзды не ўсе.
Маладзіцаю перад сабою
Радасць
Лёгка снапы панясе.