Цвік.
Чалавек.
Прамень.
За горам, за морам, за лесам
Лёсам адным яны
Адшуканыя і ашуканыя.
Цвік
Заганяе ў сцяну малаток наўпрост
(На ўвесь анямелы цвіковы рост).
Чалавека
Ў зямлю заганяе жыццё
(Напаміну на забыццё).
Прамень
Заганяе ў заўтра стомлены дзень,
(Каб не намагаўся ўбачыць свой цень).
Цвік гнецца.
Чалавек гарбаціцца.
Прамень ніцее.
I ў кожнага непераможанага
Свой крыж надзеі
На целе...