Кайсыну Куліеву
Няма народаў малых —
Бываюць малыя паэты.
Паэт — неспакою слых:
Ён чуе травінкі ўскалых
I грукат сэрца планеты.
Будзь сынам у шчасці й журбе,
Хай шчодрыцца сціплая праца,
Хай зайздрасць душу не шкрабе, —
Народу сплаці, што табе
Дазволіў паэтам назвацца!
Залётнага ветру павеў
He ўхмурыць крамянага лета.
Скептыка выпалі, гнеў, —
Каб вывучыць мову схацеў
I думаў на мове паэта!
Паэтава ймя нездарма
Край носіць, паэтам апеты.
А песня не носіць ярма.
Народаў малых няма!
Бываюць малыя паэты...