Застолле шумнае гуло
I ў шуме тым жыццё мільгнула,
I лёгкім поміргам міргнула —
I маладога павяло.
I завяло ў ружовы змрок,
I ап'яніла й паланіла,
I знікла ранішняя сіла,
I сум сустрэўся як знарок.
Ідуць вясёла халады.
Час развітацца з даўнім шумам,
Пачціва павітацца з сумам
На ўсе астатнія гады.