Капуста любіць думаць качанамі.
Скрыпяць марозна
Восеньскія думкі.
Прыспаная вятрамі й туманамі
Капуста звязвае
Зацішша ў клумкі.
Аб нечым незлічоным шэпчуць вусны,
Шануючы зялёнае жаданне.
Крамяную пілнуе гад капусны,
За соннай сочаць
Хрумстанне, глыданне.
Нудзіцца шаткаўніца пачынае
I пахнуць кменам
Сцежкі і застрэшкі.
Капуста любіць думаць качанамі,
Хоць галаву сякуць
Да качарэжкі...