Непадуладная нікому
З усіх дарог, з усіх трывог
Душа вярнулася дадому
На свой мурог,
На той парог,
Які хацелася калісьці
Пераступіць што найхутчэй.
Сцяжынкі хітрыя кляліся,
Што адвядуць ад злых вачэй.
А прывялі ў сляпую зваду,
У палахлівую ману.
I ўпасці ў ногі далягляду
Адчай дазволіў валуну.
Адолеўшы зямную стому,
Пачуўшы сум захмарных стром,
Душа вярнулася дадому
Шукаць,
Куды ён дзеўся, дом?..