У Купальскае ночы
Дзявочы жах,
Што ўспыхне ад жарсці
Нябесны дах.
У Купальскае ночы
Жаночы страх,
Што вочы заплюшчыць
Нястомны птах.
Ахінуўшыся недасяжным дахам,
Можна ўпоцемку йсьці
Спаконвечным шляхам,
Што для нашчадкаў праклаў Адам,
Згубіўшы лік
I слядам, і гадам.
Птах завецца па-рознаму
Ў розных краёх.
Толькі б спяваў ён,
Толькі б не злёг.
Абвяне птах —
Зарасце адам'евісты шлях.
I сумна задумаецца
Працяг...