Я з чорным катом на плячы,
Як прашчур мой
З сокалам лоўчым.
Так чорна наўкол —
Хоць крычы,
Нібыта даведаўся, зло ў чым.
Мірон сваю цягне курню —
Мурклівую песню без словаў.
I продак яго цішыню
Люляў так,
Вярнуўшыся з ловаў.
Яшчэ ратаваў заадно
I пеўня ад ласкі лісіцы.
А рыбка нырала на дно,
Не думала ў лапы прасіцца.
Птушатнік, мышатнік, рыбак —
Занятак кашынага роду.
Хай іншы ўцякаў ад сабак,
Дык толькі пародзе не ў шкоду.
Я з чорным катом на плячы
Стаю на парозе змяркання.
Звыкаю да чорнай начы.
I цені здаюцца звяркамі.